نباید بترسیم و عقب نشینی کنیم. البته وارد شدن به این بازی و رقابت آسان است. چه در حال کار بر روی یک پروژه به صورت گروهی باشیم ویا با هدفی شخصی جلو می آیید، کوسه ها حضور دارند، آن هم جایی بالاتر از تصور ما و در حال انجام کاری نو ! به قول معروف سری که درد نمی کند دستمال نمی بندند! اما گاهی ماندن در یک مسابقه ریسک بالاتری دارد.  چه شما در حال صرف پول آن هم به طریقی کهنه و غیر روزآمد باشید و چه کسب و کار جدیدی را از دست داده اید یا در حال حل مشکلی هستید یا می خواهید کارها را به شیوه ی گذشته انجام دهید، همه ی اینها شما را آرام آرام به سوی شکست در کسب و کار سوق می دهد.

به راستی راه حل چیست؟؟
این همان راه حلی است که می تواند به شما انرژی بدهد و به تغییر ناگهانی بیانجامد. ایجاد یک " طوفان ذهنی " ، چون از طریق کار گروهی و همکاری افراد، احتمال ایجاد شرایط جدید وجود دارد. آن را از دیدگاه های مختلف افراد بررسی می کنید و از تجربه های همکاران استفاده می کنید. طوفان ذهنی که گاهی به آن ایده پردازی هم گفته می شود، هنر تصورات و تخیلات گروهی است که قلب خلاقیت و نوآوری را تشکیل می دهد. در طوفان ذهنی پوشش خلاقانه به تن می کنیم، و هر چیزی مانند یک بازی افسانه ای است، هیچ چیز در طوفان ذهنی دیوانه بازی به نظر نمی رسد، هیچ چیز غیر منطقی نیست و همه ی ایده ها بر روی میز و در برابر چشم ما قرار می گیرد. 
اگر به دنبال راه هایی برای تحریک خلاقیت ذهنی تان هستید و به راستی می خواهید احتمالات را تبدیل به واقعیت کنید، چه در کار تجارت و چه در امور شخصی و جاری زندگی، ایجاد یک طوفان ذهنی به طور منظم تنها نیاز شماست. حتی ممکن است شما نه تنها به دنبال حل مشکلی که باید حل کنید  باشید بلکه به دنبال راه حل هایی برای مشکلاتی که هرگز نمی دانستید دارید خواهید گشت!

هنگامی که جلسه ی طوفان ذهنی را با همکارانتان برگزار می کنید لازم است قوانینی را برای این بازی در نظر بگیرید. در این جا پنج پیشنهاد برای شما داریم :
1- برای انتقادات گودالی حفر کنید. طوفان ذهنی زمان انتقاد کردن و یا نه گفتن نیست. نقطه ی هدف جلسات طوفان ذهنی "تولید ایده" است نه شوت کردن آنها و دور انداختن ایده ها. هماهنگ کننده ای در گروه انتخاب کنید که شما را در رسیدن به هدف یعنی ایده پردازی یاری کند نه کسی که ایده ها را خفه می کند.
 
2- به نویسنده ی ایده ها ارج نهید. مدت کوتاهی پس از شروع جلسه ی طوفان ذهنی ایده ها شروع به رشد می کنند آن هم به سرعت و هنگامی که هر فرد چندین راه حل را پیشنهاد کرد، خلاف قوانین است که بگوییم ایده ای خوب است و کار ساز ویا ایده ای کارساز نیست. این جاست که متوجه می شویم چرا یک نفر باید ایده ها را یادداشت کند. هر ایده ای بدون توجه به کارساز بودن یا نبودن باید ضبط و ثبت شود؛ یکی از راه های پیگیری ایده ها این است که به هر یک از اعضای جلسه ی طوفان ذهنی کاغذهای کوچک چسبدار و یک مداد داده شود. تا هر کس ایده ی خود را بنویسد و بر روی دیوار نصب کند. وقتی جلسه تمام می شود ایده ها را دسته بندی کرده  وآنها را جایه جا می کنیم و به صورت گروهی در کنار هم قرار می گیرند. سپس ایده ها اولویت بندی شده و هر کس متوجه می شود که باید بر روی کدام مورد تمرکز بیشتری صورت گیرد.

3- دفتر کنترل را کناری بگذارید. ایده ها تازمانی که در حد ایده هستند هیچ هزینه ای در بر ندارند. می توانید ایده تولید کنید _ خنده دار، ترسناک، عالی، مفید، احمقانه یا هوشمندانه _ در تمام طی روز. اما ایده ی برتر به سرعت روی ان سرمایه گذاری می شود اما این وظیفه ی ما در جلسه ی طوفان ذهنی نیست. بعدا می توانید روی میزان سرمایه گذاری فکر کنید اما نه در جلسه ی طوفان ذهنی.

4- سکوت نکنید! نگذارید کسی ساکت بماند ! این واقعیت وجود دارد که هر گروهی سهمی از افراد درون گرا و برون گرا دارد. هماهنگ کننده ی جلسه ی طوفان ذهنی باید شرایطی را فراهم کند که همه ی افراد از هر گروهی بتوانند ایده ی خود را به راحتی و بدون ترس از واکنش سایرین بیان کنند. این مساله خصوصاً برای افراد ساکت تر حائز اهمیت است. اگر یک گروه افراد ساکت را در نظر نگیرد ممکن است ایده های جالب و خلاقانه ای را هم از دست بدهد.

5- فیوز را خاموش کنید. یکی از بهترین بخش های جلسه ی طوفان ذهنی زمانی است که ایده ها به آتش کشیده می شوند و سپس ایده های نو خلق می شوند. اگر ایده ای نظر گروه را جلب کرد در آن عمیق تر فرو روید . از افراد گروه بخواهید، از آنها بپرسید، همه ی جوانب ایده ها را به صورت گروهی بسنجید. در این لحظات است که انرژی خلاقانه چند برابر می شود.
در پایان جلسه ی طوفان ذهنی ایده های جدید را مجدداً مرور کنید، اهداف را تعیین کنید و بر روی آنها متمرکز شوید. به این شکل است که راه حل هایی که به نظر ناممکن می رسیده _ پیش از جلسه ی طوفان ذهنی _ بعد از آن راحت تر پذیرفته می شود به علاوه این که همه ی افراد درشکل دهی به آن سهمی دارند و حس همکاری در بین اعضا تقویت می شود.